Przykładowe projekty

Opis przykładowych spraw z naszym udziałem

W ciągu kilkunastu lat z sukcesem zrealizowaliśmy wiele skomplikowanych oraz precedensowych projektów restrukturyzacyjnych w Polsce. Poniżej przedstawmy opis niektórych prowadzonych przez nas spraw.

Kazus I:

Spółka – autoryzowany dealer samochodów na Śląsku (Sąd Rejonowy w Gliwicach, XII Wydział Gospodarczy, sygn. akt: X GRz 1/18)

  1. układ likwidacyjny przewidujący przejęcie całego przedsiębiorstwa przez jednego z wierzycieli;
  2. Wykorzystanie w jednym postępowaniu instytucji z ustawy Prawo restrukturyzacyjne – układ likwidacyjny oraz z KSH – rozwiązanie spółki z o.o. bez przeprowadzenia jej likwidacji.
  3. Istotnym w sprawie było wykazanie przed sądem zabezpieczenia słusznych praw wierzycieli – w tym celu propozycje układowe musiały przewidywać obowiązek zaspokojenia wierzycieli nieobjętych układem, jak również opisaną w art. 285 KSH instytucję złożenia do depozytu sądowego sum na zaspokojenie wierzycieli spornych.
  4. Propozycje układowe mogą przewidywać rozwiązanie spółki dłużnika.
  5. Katalog podstaw rozwiązania spółki jest otwarty. Art. 270 pkt 4) KSH wskazuje, iż przyczyną rozwiązania spółki mogą być również inne przyczyny przewidziane prawem. Odnosi się to nie tylko do przyczyn z KSH, ale w całym systemie prawa, w tym również w PR.
  6. propozycje układowe powinny chronić interesy zarówno Dłużnika, jak i jego wspólników (tj. propozycje takie nie powinny zostać złożone wbrew ich woli, np. przez wierzycieli). Możliwe jest że wspólnicy Dłużnika w dalszym ciągu chcą utrzymania spółki po likwidacji jej majątku.
  7. Dłużnik powinien wyrażać chęć zakończenia bytu prawnego.
  8. Dłużnik został wykreślony z KRS na podstawie rozwiązania przewidzianego w propozycjach układowych.

Kazus II:

Spółka założona w 1846 roku. W XIX wieku firma słynęła z produkcji maszyn parowych. W wieku XX rozwijano produkcję maszyn z napędem silnika diesla. Obecnie jest rozpoznawalną na całym świecie firmą oferującą zaawansowane technologicznie produkty z wielu branż, takich jak energetyka, transport, gaz i petrochemia, inżynieria środowiskowa oraz produkcja konstrukcji stalowych (Sąd Rejonowy Poznań – Stare Miasto w Poznaniu XI Wydział Gospodarczy ds. upadłościowych i restrukturyzacyjnych, sygn. akt: XI GRz 132/21)

  1. Rekomendacja uproszczonego postępowania restrukturyzacyjnego, jako szybkiego i możliwie nieinwazyjnego postępowania restrukturyzacyjnego, z wykorzystaniem instytucji układu częściowego – czyli obejmującego tylko wybranych, najistotniejszych wierzycieli dłużnika (wybór UPR pozwolił na sprawne przeprowadzenie restrukturyzacji i uniknięcie wywoływania niepokoju u kontrahentów dłużnika);
  2. Skorzystanie z instytucji konwersji wierzytelności na akcje dłużnikarównież w odniesieniu do należności publicznoprawnych, gdzie wierzyciele publiczni zagłosowali za przyjęciem układu (wedle naszej wiedzy po raz pierwszy w Polsce);
  3. Przekonanie wierzycieli (6 wierzycieli i 73,4 mln zł wierzytelności objętej układem) odnośnie celowości przeprowadzenia restrukturyzacji w obranym schemacie działania;
  4. Zaakceptowanie przez sąd restrukturyzacyjny dopuszczalności podzielenia wierzycieli na grupy w układzie częściowym;
  5. Pionierska argumentacja w zakresie stwierdzenia daty prawomocności postępowania o zatwierdzeniu układu, co doprowadziło do szybkiego wpisu podwyższenia kapitału zakładowego w KRS – kwestia uprawomocnienia się postanowienia o zatwierdzeniu układu w kontekście jurysdykcji sądów polskich została szerzej opisana w artykule naukowym w kwartalniku Doradca Restrukturyzacyjny nr 27 [1/2022];

Kazus III:

Spółka deweloperska z Krakowa (Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, Wydział VIII Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych, sygn. akt: VIII GRz 1/19)

  1. Jeden z pierwszych układów likwidacyjnych w ramach PzU polegający na sprzedaży przez dłużnika kilkunastu lokali w ramach otwartego konkursu ofert przeprowadzonego przez dłużnika na etapie wykonania układu, pod nadzorem nadzorcy wykonania układu;
  2. Przed głosowaniem nad układem wierzyciele hipoteczni (w tym zagraniczny bank) złożyli promesy wyrażenia zgody na wykreślenie hipotek obciążających sprzedawane lokale – pod warunkiem ich sprzedaży na warunkach układu;
  3. Oświadczenia wierzycieli hipotecznych o zgodzie na wykreślenie hipotek były przekazywane dłużnikowi albo składane do depozytu przed sprzedażą nieruchomości;
  4. Układ został wykonany w terminie 14 miesięcy od stwierdzenia jego prawomocności;

Kazus IV:

Osoba fizyczna – przedsiębiorca z branży wytwórstwa, handlu i dystrybucji artykułami spożywczymi (VIII GRz 5/20, Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, Wydział VIII Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych)

  1. Układ likwidacyjny przedsiębiorstwa dłużnika polegający na sprzedaży nieruchomości gruntowych i ruchomości oraz zaspokojeniu wierzycieli z sum uzyskanych ze sprzedaży;
  2. Nieruchomości były sprzedawane w przeprowadzanych przez dłużnika otwartych konkursach ofert, organizowanych przez dłużnika pod nadzorem nadzorcy wykonania układu;
  3. Wierzyciel zabezpieczony – bank, przed głosowaniem nad układem, wydał promesę wyrażenia zgody na wykreślenie hipotek ustanowionych na sprzedawanych nieruchomościach – zgody banku na wykreślenie hipotek były wydawane każdorazowo przed zawarciem umowy sprzedaży każdej nieruchomości;
  4. Nowością w sprawie było powierzenie nadzorcy wykonania układu przeprowadzenie i koordynowanie całego procesu sprzedaży nieruchomości. Również środki uzyskane ze sprzedaży majątku dłużnika były wpłacane na dedykowany rachunek bankowy nadzorcy wykonania układu, z którego następnie nadzorca dokonywał wypłaty rat układowych dla wierzycieli, jak również zaspokajał należności publicznoprawne dłużnika (VAT) z tytułu sprzedaży;
  5. Powyższe spowodowało, że cały proces był w pełni transparentny i wiarygodny dla wierzycieli (w tym zabezpieczonego hipotecznie banku) oraz nabywców;
  6. Nowością było również zaspokojenie jednego z wierzycieli poprzez przejęcie na mocy układu ruchomości dłużnika;
  7. Układ został wykonany w terminie 9 miesięcy od jego uprawomocnienia;

Kazus V:

Spółka z branży budowalnej – wykonawca inwestycji komunikacyjnych w zakresie budowy i modernizacji dróg, mostów oraz infrastruktury towarzyszącej (VIII GRz 91/21/S, Sąd Rejonowy dla Krakowa – Śródmieścia w Krakowie, Wydział VIII Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych)

  1. Układ przewidujący sprzedaż jednej z nieruchomości dłużnika (zbędnej z punktu widzenia prowadzonej działalności) i zaspokojenie wierzycieli z uzyskanej ceny;
  2. Nowością w sprawie było rozpoczęcie procesu wyłaniania nabywcy nieruchomości jeszcze na etapie trwającego postępowania restrukturyzacyjnego – dłużnik w drodze nieformalnych negocjacji uzyskał wstępne oferty nabycia nieruchomości.
  3. Wskazani oferenci zostali zaproszeni przez dłużnika do wzięcia udziału w zamkniętym konkursie ofert, który pozwolił na wyłonienie nabywcy oferującego najkorzystniejsze warunki sprzedaży nieruchomości z punktu widzenia wykonania układu;
  4. Wierzyciel hipoteczny złożył do depozytu notarialnego oświadczenie o wyrażeniu zgody na wykreślenie hipoteki;
  5. Umowa przedwstępna z wybranym nabywcą została zawarta jeszcze przed prawomocnym zatwierdzeniem układu przez sąd, co umożliwiło sprzedaż nieruchomości i podział ceny pomiędzy wierzycieli w ciągu 2 tygodni od stwierdzenia prawomocności postanowienia o zatwierdzeniu układu;
  6. Zaakceptowanie przez sąd restrukturyzacyjny dopuszczalności podzielenia wierzycieli na grupy w układzie częściowym

Kazus VI:

Spółka holdingowa prowadząca działalność  operacyjną poprzez spółki zależne (sygn. akt w I Instancji XVIII GRz 190/21, Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy w Warszawie, XVIII Wydział Gospodarczy dla spraw upadłościowych i restrukturyzacyjnych, sygn. akt w II Instancji XXIII Gz 1428/21, Sąd Okręgowy w Warszawie, XXIII Wydziału Gospodarczego Odwoławczego i Zamówień Publicznych)

  1. Dłużnik nie prowadził samodzielnie działalności operacyjnej, lecz działał w charakterze spółki holdingowej, podczas gdy właściwa działalność była prowadzona w spółkach zależnych. Jednocześnie Dłużnik zapewniał finansowanie spółkom zależnym;
  2. Postępowanie o zatwierdzenie układu zostało przeprowadzone z uwagi na spór korporacyjny pomiędzy akcjonariuszami, skutkujący brakiem zgody jednego z akcjonariuszy na podwyższenie kapitału w celu pokrycia zobowiązań (ze statutu Dłużnika wynikało, że na podwyższenie kapitału konieczna była zgoda wszystkich akcjonariuszy), jak również brakiem zgody rady nadzorczej na zaciągnięcie pożyczki w celu spłaty zobowiązań. Utrzymujący się spór korporacyjny w perspektywie prowadziłby do niewypłacalności Dłużnika;
  3. Nowością w sprawie było wykorzystanie narzędzi prawa restrukturyzacyjnego – układu konwersyjnego, w celu przezwyciężenia impasu korporacyjnego;
  4. Wybór właściwego postępowania restrukturyzacyjnego – postępowania o zatwierdzenie układu – jako umożliwiającego przeprowadzenie szybkiej i nieinwazyjnej, dla prowadzonej działalności, restrukturyzacji, jak również z uwagi na niewielką liczbę wierzycieli (3 wierzycieli);
  5. Potwierdzenie przez Sąd II Instancji:
    1. dopuszczalności widełkowego podniesienia kapitału zakładowego,
    2. braku statusu uczestnika postępowania restrukturyzacyjnego przez wspólników Dłużnika, niebędących wierzycielami,
    3. dopuszczalności oddania głosu nad układem opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym,
    4. dopuszczalności restrukturyzacji Dłużnika (będącego spółką akcyjną) nieprowadzącego faktycznie działalności gospodarczej,
    5. pokrzywdzenie wspólników (czy szerzej interes wspólników) Dłużnika nie jest przesłanką odmowy zatwierdzenia układu,
    6. możliwości wykorzystania instrumentów oferowanych przez prawo restrukturyzacyjne do przezwyciężenia sporów korporacyjnych, w celu uchronienia dłużnika przed upadłością.

Kazus VII:

PzU jako przykład skutecznej restrukturyzacji zobowiązań międzynarodowej grupy kapitałowej z wykorzystaniem układu częściowego w ramach postępowania o zatwierdzenie układu (ZG1E/GRz/10/2023).

  1. Sprawa dotyczyła restrukturyzacji zobowiązań międzynarodowej grupy z branży e-commerce.
  2. Najważniejszym elementem było przeprowadzenie restrukturyzacji polskiej spółki w formule postępowania o zatwierdzenie układu z obwieszczeniem w Krajowym Rejestrze Zadłużonych, z wykorzystaniem instytucji układu częściowego, którym objęte zostały jedynie banki kredytujące działalność spółki oraz wierzyciele warunkowi z tytułu udzielonych poręczeń lub gwarancji, w tym Bank Gospodarstwa Krajowego Podkreślenia wymaga, że zaproponowany przez spółkę finalne propozycje układowe zostały uzyskały poparcie wszystkich banków objętych układem.
  3. Propozycje układowe w tym projekcie zakładały nie tylko rozłożenie wierzytelności na raty, częściową ich redukcję, ale też mechanizm cash sweep – przewidujący szybsze spłaty w razie spełnienia się określonych warunków.
  4. Nowością było również zrestrukturyzowanie w układzie polskiej spółki poręczeń udzielonych za jej zobowiązania przez niemiecką spółkę siostrę, co w efekcie pozwoliło na uniknięcie ogłoszenia jej upadłości lub wszczęcia formalnej restrukturyzacji na gruncie prawa niemieckiego. Układ przewiduje też m.in. udzielenie przez spółki z grupy dodatkowych zabezpieczeń jego wykonania.
  5. Wysokość restrukturyzowanych wierzytelności to ponad 152 mln zł.
  6. Dzięki efektywnej współpracy wszystkich zaangażowanych, cały projekt udało się zamknąć w ramach 6-ciu miesięcy.
  7. Podkreślenia wymaga, że już od pierwszych dni po wszczęciu postępowania, wierzyciele finansowi objęci układem (banki) aktywnie i konstruktywnie współpracowali ze spółką i nadzorcą układu, w szczególności brali udział w negocjacjach propozycji układowych przedstawionych przez dłużnika, co już po 3 miesiącach od rozpoczęcia postępowania umożliwiło ich przyjęcie i złożenie wniosku do sądu o zatwierdzenie układu. Sąd restrukturyzacyjny zatwierdził układ pod 2,5 miesiącach od złożenia wniosku, więc (doliczając czas potrzebny na uprawomocnienie się postanowienia) cały proces restrukturyzacji zamknął się w 6 miesiącach. Tak krótki czas trwania postępowania jest nie do osiągnięcia w przypadku wszczęcia sądowego postępowania restrukturyzacyjnego.
  8. Wybrane przez spółkę narzędzie restrukturyzacyjne w postaci pozasądowego postępowania o zatwierdzenie układu okazało się w praktyce szybkim, skutecznym i najmniej ingerującym w bieżącą działalność handlową spółki.

Kazus VIII:

Doradztwo i reprezentacja dla spółki działającej w segmencie kolportażu pracy w dwóch, równoległych przyspieszonych postępowaniach układowych (PPU) z układem częściowym.

  1. Doradztwo w pierwszym etapie obejmowało diagnozę strategiczną sytuacji Klienta, a także możliwości jego restrukturyzacji sądowej oraz pozasądowej. Efektem przeprowadzonej diagnozy było opracowanie dla Klienta strategii uzupełniającej prowadzoną przez niego restrukturyzację pozasądową o koncepcję wdrożenia PPU z układem częściowym, jako najbardziej optymalnej formy postępowania, w przypadku niepowodzenia restrukturyzacji pozasądowej.
  2. Uprzednie przygotowanie przez Kancelarię strategii działania w sytuacji kryzysowej wraz z projektami odpowiednich wniosków pozwoliło na natychmiastową reakcję w momencie, w którym w stosunku do spółki został złożony wniosek sanacyjny oraz wniosek upadłościowy. W wyniku szybkiej reakcji, pierwsze PPU (tzw. PPU 1) zostało otwarte wobec spółki-u w ciągu 7 dni od dnia złożeniu wniosku. Szybkie otwarcie PPU 1 ochroniło przedsiębiorstwo spółki przed dezorganizacją działalności operacyjnej, którą mogłoby spowodować otwarcie postępowania sanacyjnego lub przedłużające się rozpoznawanie wniosku o ogłoszenie upadłości.
  3. Prawidłowa diagnoza strategiczna skutkująca wyborem PPU z układem częściowym pozwoliła na dalszym etapie postępowania na elastycznie dostosowanie koncepcji restrukturyzacji do zmieniających się warunków gospodarczych poprzez oparcie restrukturyzacji o zaangażowanie zewnętrznego inwestora (PKN Orlen S.A.) oraz poszerzenie grupy wierzycieli objętych układem w drodze otwarcia drugiego PPU z układem częściowym (tzw. PPU 2).
  4. PPU 1 i PPU 2 stanowiły formalnie odrębne postępowania restrukturyzacyjne, które były prowadzone wobec spółki równolegle. Była to pierwsza tego typu restrukturyzacja w Polsce, która wymagała ze strony Kancelarii zmierzenia się z szeregiem nierozstrzyganych wcześniej problemów prawnych dot. m.in. kwestii równoległego funkcjonowania podwójnych organów postępowania (Sędzia – Komisarz, Nadzorca Sądowy, Rada Wierzycieli, Zgromadzenie Wierzycieli) czy też kwestii konstrukcji dwóch układów częściowych, powiązanych ze sobą funkcjonalnie i wykonywanych równolegle.
  5. W toku obu postępowań Kancelaria musiała również zmierzyć się z niekorzystną decyzją Sądu Rejonowego, który w pierwszej instancji postanowił odmówić zatwierdzenia układów częściowych przyjętych w PPU 1 i w PPU 2. W wyniku przygotowanych przez Kancelarię zażaleń Sąd Okręgowy postanowił jednak zmienić zaskarżone postanowienia i zatwierdzić układ częściowy przyjęty przez wierzycieli w PPU 1 i w PPU 2.

Oferta

Nasza oferta w zakresie prawa
upadłościowego i restrukturyzacyjnego